Vertrouwen geven is het uitgangspunt van de Ignatiaanse pedagogie en daarmee de
hoeksteen van onze schoolcultuur. Dankzij het vertrouwen dat leerlingen ontvangen, kunnen
zij groeien in vrijheid en verantwoordelijkheid. De leerkracht geeft vertrouwen nog voor het
verdiend is, het is een geschenk aan de leerlingen.

We bemoedigen en helpen leerlingen, vooral wanneer ze het moeilijk hebben, op school of
thuis. Deze zorg ligt in de eerste plaats bij de leerkracht en bij uitbreiding bij de
leerlingbegeleiding, het zorgteam en het directieteam. Ouders zijn hierbij onze partners bij
uitstek.

We willen onze leerlingen uitdagen om al hun talenten te ontwikkelen. Daarom moedigen we
hen aan om te blijven groeien op alle gebieden. Daarbij gaat het er niet om beter te zijn dan
de anderen, maar om de eigen mogelijkheden zo goed mogelijk te ontplooien en zich van
daaruit ten dienste te stellen van anderen.

‘Veel’ is vaak een synoniem van oppervlakkig, versnipperd, vluchtig. In plaats van de hoofden
van leerlingen te overladen met kennis, willen we hen smaak geven in kennen en kunnen. Wat
zij zo ‘van binnen leren’ beklijft en motiveert tot groei.

Terugblikken op ervaringen en erover reflecteren maakt deel uit van de Ignatiaanse pedagogie.
Leerlingen staan geregeld stil bij wat ze geleerd en beleefd hebben en bij wat dat innerlijk met
hen doet. Dit betekent ook dat zij verstandig leren omgaan met informatiebronnen en media
met allerhande opinies en ideeën. Zo kunnen ze gefundeerd en weloverwogen kiezen voor wat
echt waardevol is.

Ons onderwijs legt zich toe op de vorming van de hele persoon. We hopen dat onze leerlingen
doorheen het brede aanbod uitgroeien tot bekwame mensen, bewust van wat er in de wereld
omgaat en bewogen door de noden van anderen.

Bij de ontwikkeling van de hele persoon behoort ook het bevrijdende besef dat we er niet
alleen voor staan. We hebben de anderen nodig en zijn verantwoordelijk voor elkaar. De
culturele en levensbeschouwelijke verscheidenheid binnen onze school is daarbij geen
hinderpaal, maar juist een bron van rijkdom. De school is een oefenplaats voor zorgzaam
samenleven.

Onze scholen zijn een microkosmos, maar de wereld is zo veel groter. We willen met een open
blik kijken naar die wereld, zowel in haar schoonheid als in haar kwetsbaarheid en met
gebrokenheid. Doorheen de zichtbare werkelijkheid kan er zo voeling groeien met het
onzichtbare: de ervaring dat we God kunnen zoeken en vinden in alle dingen.

Vanuit de vorming van de hele mens, vanuit de open en hoopvolle blik op de wereld en vanuit
de kritische reflectie willen we onze leerlingen aanzetten tot actie. We hopen dat ze, elk op
hun plaats en naar best vermogen, de verantwoordelijkheid opnemen om onze wereld
rechtvaardiger te maken, door een bijzondere aandacht voor de armen en de zwakken in onze
samenleving en door respect voor het leefmilieu.